Al eerder kon je lezen over het Utrechtse initiatief om met een grote groep burgers actief het gesprek aan te gaan over hoe de gemeente in de toekomst met energie om zou springen. Inmiddels zijn er twee van zulke stadsgesprekken geweest. Op 28 maart vond het tweede gesprek plaats, waarbij voortbouwend op het eerste gesprek de deelnemers spraken over het omzetten van dromen naar daden.
Onderstaande tekst is geschreven door Rolf de Vos en verscheen ook op Utrecht.nl
Stadsgesprek energie II: van droom naar daad
En inderdaad, zoals was verwacht: de tweede aflevering van het Utrechtse stadsgesprek over energie vond iedereen wat lastiger dan de eerste. Toen ging het over dromen, nu over de daden. Toch ging afgelopen zaterdag bijna iedereen weer tevreden naar huis, voor het laatste restje weekend. Het eerste Utrechtse bewonersplan voor een klimaatneutraal Utrecht krijgt steeds vastere vorm.
Bijna alle deelnemers van het eerste stadsgesprek (op drie mensen na) waren zaterdag naar het Stadskantoor gekomen. Die grote opkomst tekent de betrokkenheid van bijna 200 bewoners: iedereen voelt zich verantwoordelijk, iedereen wil meedenken. Nu stonden ze voor de klus om de droom over een klimaatneutraal Utrecht in te vullen met maatregelen.
’s Ochtend bogen de bewoners zich over de vraag: welke maatregelen moeten zeker worden uitgevoerd? En welke alleen als er aan bepaalde voorwaarden is voldaan (ja, mits)? En welke maatregelen niet, tenzij er iets verandert? Aan de hand van twee verschillende lijsten van twintig maatregelen (die de inwoners de vorige keer al kozen bij hun ‘dromen’) zetten de Utrechters nu de volgende stap. Ze bespraken uiteenlopende zaken als zonneweides, isolatie van kantoren en huizen, aardwarmte, slim energiegebruik, windenergie en nog veel meer.
Nu waren alle maatregelen ook voorzien van de achtergrondinformatie: hoeveel levert het op, wat zijn de voor- en nadelen, hoe duur is het? De rondlopende experts kregen behoorlijk wat vragen, en hun antwoorden werden dankbaar aanvaard. Tegelijk maakte dat de discussie er niet bepaald eenvoudiger op. Een kinetische dansvloer in een wekelijks bomvol TivoliVredenburg blijkt bijvoorbeeld niet meer elektriciteit op te leveren dan voor een handjevol huishoudens. Jammer, weg mooie optie! “Dromen over een klimaatneutraal Utrecht is gemakkelijk,” zei een van de deelnemers. “Maar nu moeten we concreet worden. Al die maatregelen en al die consequenties, bijna niet te overzien!”
Verademing
Het werd een open discussie, met veel ruimte voor ideeën en een verademing voor iedereen die de gebruikelijke politieke debatten over energie wel eens volgt. Heeft u weleens de ene politicus tegen de andere horen zeggen: “Ik vind mijn eigen idee nog steeds het beste, maar in jouw standpunt zit ook wel iets.”
Opnieuw bleken de Utrechters te beschikken over een goed gevoel voor alle mogelijkheden. De maatregelen die zij zeker willen uitvoeren brengen Utrecht namelijk al bijna halverwege het klimaatneutrale doel. Veel ging over slim energiegebruik, dus over zaken die bewoners zélf kunnen oppakken. Ook bedrijven en energieleveranciers moeten hun deel doen, maar van afschuiven van verantwoordelijkheid bleek geen sprake. De Utrechter wil zelf aan de slag, liefst met ideeën die goed bij de stad passen. “Het zou fijn zijn als je voor een goed idee bij één loket terecht kunt,” aldus een paar deelnemers.
Wat maakt dit energieplan nu echt Utrechts? “Veel groen en ruim baan voor de fiets.” Zo was er een slim plan voor energieprijzen die koplopers belonen met financieel voordeel en klaplopers met hoge kosten. Een zonneweide kan een mooie toeristische attractie worden als de hectares aan zonnepanelen een doolhof vormen. In mobiele vorm kan de zonneweide ook rondtrekken over lege bouwterreinen. Isolatie van huizen kan betaald worden uit een fonds dat zichzelf terugverdient met het geld dat bewoners besparen op hun energierekening.
Bestuurders
Maar er waren ook twijfels. “Wat ga ik zo meteen terugzien van onze ideeën? Hoeveel is al internationaal bepaald? Kan Utrecht die ambitie wel waarmaken?” Als toetje van de dag kwam een aantal bestuurders van gemeente, energiebedrijven en woningcorporaties aan het woord. Zij waren verrast door de grote betrokkenheid en de ideeën van de inwoners. De bestuurders verschaften een doorkijkje naar de praktische bezwaren die tussen droom en daad staan, op weg naar het energieplan dat onderwerp is van het derde stadsgesprek. Sommige bewoners betreurden dat ze met hun ideeën niet langer terecht kunnen bij een ‘Gemeentelijk Energiebedrijf’. “Ik ben vóór samenwerking in wijken,” zei wethouder Lot van Hooijdonk. “Maar we moeten ons wel realiseren dat we de laatste vijftien jaar een andere kant zijn opgegaan.” “Ach,” luidde het verzet van de Utrechter verderop in de zaal. “We hebben de Catharijnesingel toch ook weer opengegooid?”
Dat geeft de burger weer moed. In het derde stadsgesprek, op 18 april, gaan de bewoners hun energieplan opstellen. Dat wordt nóg ingewikkelder. Maar nu de Utrechters al zo ver zijn gekomen, zou ik echt niet weten waarom dat laatste traject niet zou lukken.
Rolf de Vos